CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

Wednesday 8 April 2009

અમે રહી ગયા..

દઈ દરદ એ ક્યાક વહી ગયા,
ભીની આંખે સ્તબ્ધ અમે રહી ગયા..

ખબર ન હતી આંસુને એના મ્રુત્યુની,
આંખેથી ટપકી, ગાલેથી એ વહી ગયા..

એમને એમ કે સંબંધ પુરા હવે થઈ ગયા,
પુરા તો એ થયા, અધુરા અમે રહી ગયા..

ખબર ક્યા હતી કે સાથ હસે ઘડી બેઘડીનો,
ઘડીઓ તો વિસરાઈ ગઈ, બસ ઈતિહાસ રહી ગયા..

કહ્યુ એમણે કે સમય ઋજાવી નાખશે ઘાવ બધા,
એ તો ભુલી ગયા, આપ્યા કોણે એ સમજવા બાકી મારે રહી ગયા..

નિયમ દુનિયા નો છે આ જ, એવુ કહે છે બધા,
"ઝેનુ" લુંટાયુ એ જ જાણે, બાકી અમે રહી ગયા ને એ વહી ગયા..

zEnith (9th April '09)

2 comments:

Unknown said...

Awesome..........its very very good... tamaru lakhelu vanchi ne to ame સ્તબ્ધ thai gaya.... khabar j na padi kyare ankh mathi anshu vehva lagaya

Anonymous said...

Well...... Poet are always quiet reader of every thing int his existing universe....Never knw u also among them.......
knowingly or unknowingly if any one neglect to feel your poem,they are "ART DESTROYER "....
Don't have any Golden Words for u as it can't complete u and ur Art.
Mindblowing........ Lovely POem...
Keep ths Alwys ALIVE.....in U....